Słowniczek LGBTQ+

LGBT+ – lesbijki, geje, osoby biseksualne, osoby transpłciowe i wszystkie inne nieidentyfikujące się z orientacją heteroseksualną. Używa się również rozwinięcia LGBTQ, w którym Q oznacza queer, czyli osoby, które nie chcą określać swojej orientacji. Współcześnie słowo Queer stosuje się też jako synonim opisujący społeczność LGBT+.

Wyoutowanie – pochodzi od „coming out” czyli „wyjście z szafy”. Oznacza sytuację, w której osoba LGBT+ mówi po raz pierwszy o swojej orientacji psychoseksualnej. Nie musi być to wydarzenie jednorazowe – czym innym jest opowiedzenie o tym bliskim, czy innym mówienie o tym na uczelni czy w pracy. Do wyoutowania nie można zmuszać. Nie można też wyoutować kogoś bez jego_jej zgody.

Heteronormatywność – normatywne przekonanie, że orientacja heteroseksualna jest jedyna, lub też, że jest formą idealną, dojrzałą – w przeciwieństwie do pozostałych. Przejawia się w przekonaniu, że każda napotkana osoba jest heteroseksualna i cispłciowa oraz że wszyscy pełnią tradycyjnie przypisane kobietom i mężczyznom role płciowe. Pozostałe tożsamości seksualne są traktowane jako odstępstwo od normy i margines.

Tożsamość płciowa – oznacza z jaką płcią się identyfikujesz. To kolejna sprawa, nad którą większość się nie zastanawia bo identyfikuje się z płcią przypisaną. „To dziewczynka!” „To chłopiec!” – przypisanie płci dziecku tuż po porodzie nie budzi wątpliwości. To głęboko zakorzenione wewnętrzne poczucie społecznej przynależności do płci, które może, choć nie musi odpowiadać płci przypisanej podczas narodzin. Tożsamość płciowa odzwierciedla osobiste postrzeganie swojego ciała (co może zawierać dobrowolnie pojęte zmiany wyglądu i funkcji ciała przeprowadzone medycznie lub na inne sposoby) i sposób ekspresji płciowej za pomocą ubrań, mowy czy gestów. Są osoby, które czują głęboką niezgodność między tym jak się identyfikują a tym, jaką płeć im przypisano po urodzeniu. Takie osoby często chcą uzgodnić płeć – by ta, z którą się identyfikują odpowiadała tej, którą im przypisano. Może to polegać na zmianie imienia, sposobu ubierania się, dokumentów. Czasem polega również na operacji i terapii hormonalnej. Uzgodnienie i korekta płci nie są kaprysem ani modą, wynikają z bardzo głębokiej potrzeby.

Osoby trans*/ transpłciowe – osoby, które nie identyfikują się z płcią nadaną przy urodzeniu.

Osoby cispłciowe – osoby, które identyfikują się z płcią nadaną przy urodzeniu.

Osoby niebinarne – osoby, które nie identyfikują się ani jako kobieta, ani jako mężczyzna. Mogą być gdzieś na spektrum między kobiecością a męskością, zupełnie odrzucać koncepcje płci lub łączyć je w sobie.

Zaimki preferowane – czyli odpowiedź na pytanie „to jak mam się do Ciebie zwracać?”. W języku angielskim, jeśli nie ma pewności jak osoba chciałaby by do niej się zwracać i o niej mówić – wystarczy mówić „they”. W języku polskim – najłatwiej po prostu uprzejmie zapytać. A w sytuacjach takich jak np. pierwsze zajęcia w semestrze można poprosić wszystkich by przedstawili i przedstawiły się z imienia, nazwiska – i także z preferowanego zaimka.